Hoe maakt onze kleine man het? Heel erg goed.
Tot een paar weken geleden was hij erg bang voor vreemden en begon hij bijna direct te huilen als iemand anders dan Robin of ik hem aankeek, laat staan dat hij het toeliet dat iemand anders hem op schoot nam. Maar gelukkig is daar nu verandering in gekomen en schenkt hij iedereen een gulle lach en hij heeft het erg naar zijn zin bij al zijn ‘uncles’ en ‘aunties’ op schoot. Echt een wereld van verschil.
Met de eczeem op zijn gezicht gaat het ook een stuk beter, maar helaas heeft hij nu wel nieuwe plekken in zijn elleboogholtes.
Sinds we hier zijn slaapt hij (net als hij thuis al deed) lekker de hele nacht door. Wat een zegen! Overdag slapen is vaak wat moeilijker, maar wat wil je met een kamertemperatuur van 28 °C? We hebben wel airco, maar daarvan wordt hij weer verkouden!
Sinds het begin van deze week rolt hij van zijn rug naar zijn buik. Aan de ene kant fijn natuurlijk dat hij zich goed ontwikkelt, aan de andere kant treffen we hem nu af en toe op de meest gekke manieren in bed aan; meestal huilend met zijn hoofdje tegen de spijltjes aan geklemd.
Vandaag moest hij nog een inenting voor Hep B hebben. Even huilen natuurlijk, maar na 2 mintuten was hij het alweer vergeten.
En tenslotte: Juda’s eerste tandje is door. Over twee weken (hij is dan 6 maanden) gaan we hem voor het eerst vast voedsel geven: weer een mijlpaal! Nu geef ik hem nog volledig borstvoeding. Vanwege het warme weer moet hij natuurlijk veel drinken, dus ik heb weer een soort flashback van toen hij net geboren was: alsof ik de hele dag aan het voeden ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We vinden het leuk om zo nu en dan iets van onze lezers te horen. Je reactie wordt niet direct zichtbaar, maar pas nadat hij door ons gelezen is. Graag je naam erbij vermelden.