Op het potje

Dat we in het Westen pas beginnen met zindelijkheidstraining wanneer kinderen 2 jaar zijn, kunnen ze hier in Lente Stad niet begrijpen. Hier worden baby's al vanaf de geboorte getraind om controle te krijgen over desbetreffende spieren.

Maar eerst terug naar de westerse situatie. Voor Juda had ik twee boekjes gekocht om hem alvast kennis te laten maken met het "leven na de luier": Op het potje (een klassieker van al 30 jaar oud) en Bobbie op het potje. De eerste mag dan een klassieker zijn, Juda's voorkeur gaat toch uit naar Bobbie. Omdat Bobbie een rood potje heeft, kocht ik afgelopen donderdag voor Juda ook een rood potje, zodat hij zich kan identificeren met Bobbie. We zetten hem nu elke dag een half uur op het potje, soms terwijl hij een DVD'tje kijkt, soms terwijl hij rustig met de Duplo speelt. Gelukkig vindt hij het allemaal best. Meestal vissen we achter het net en blijft het potje droog, maar we hebben zowaar al twee keer een goede vangst gehad. Het begin is er....

Dan nu de oosterse situatie. Ik liep me al een jaar lang te verbazen over het feit dat baby's hier geen luiers dragen, totdat ik op internet aanliep tegen het boek Infant Potty Training, wat de oosterse manier van zindelijkheidstraining voor een westerse levensstijl beschrijft. Het principe is eigenlijk heel simpel: iedere keer dat je baby plast of poept geef je een bepaald signaal, meestal is dit "sssssssssssssss". Al vrij snel associeert de baby het signaal met plassen of poepen en zal alleen plassen of poepen zodra hij het signaal hoort. In theorie klinkt het mooi, maar dat het ook echt werkt, daar getuigen de miljoenen kinderen in dit land van. Zodra ik moed heb verzameld, ga ik het ook eens proberen met Zoë. Als het experiment lukt, dan scheelt dat in ieder geval een hoop geld en een hoop afval. En we hebben iedere ochtend een lokale oppas in huis die een handje kan helpen.