Zilveren Heuvel Tuin: dat is waar we nu wonen. In ieder geval de naam geeft je al het gevoel dat je heel bijzonder bent en dat je je op het mooiste stukje aarde bevindt. In werkelijkheid is dit een gloednieuwe wijk in Vrede Stad, bestaande uit tien flatgebouwen en daartussen opvallend veel groen (naar de maatstaven van dit land). Het merendeel van de appartementen staat nog leeg en in een aantal ervan wordt dag in dag uit geklust om woonklaar gemaakt te worden. Naast het groen en de watertjes is er nog iets wat deze wijk onderscheidt van andere woonwijken in dit landt: er bevindt zich een speelplaats voor de kinderen.
Mijn vorige blog-post ging over ons bezoek aan de hoofdstad PK. Tussen onze terugkomst uit PK en onze aankomst in Vrede Stad zaten slechts vier dagen. Vier dagen van dozen inpakken, verhuisbus inladen en afscheid nemen. De zaterdag stond in het teken van inpakken en maandag bezochten we Juda's school, onze favoriete winkeltjes en onze beste vrienden om rustig de tijd te nemen om afscheid te nemen. Tussendoor vonden we nog een gaatje van een half uur om een bezoekje te brengen aan het ziekenhuis voor een echo van ons in-wording-zijnde kindje. Toch weer bijzonder om zo'n klein wurmpie te zien bewegen op het beeldscherm, ook al namen de zusters niet echt de tijd voor het onderzoek (het was al na 17.00 uur en ze wilden blijkbaar graag naar huis).
En op dinsdagmorgen reden we om 5.00 uur weg uit Lente Stad; ons thuis van de afgelopen 2,5 jaar, de stad waar we een soort haat-liefde-verhouding mee hadden, de enorme stad met zijn miljoenen mensen, duizenden auto's en honderden bussen, de stad waar we intussen feilloos de weg wisten, de stad waar onze vrienden wonen om wie we heel veel zijn gaan geven, de stad waar er aan internationaal voedsel voor elk wat wils verkrijgbaar was, de stad waar het leven eigenlijk best wel comfortabel en veilig was.
9 uur later reden we Vrede Stad binnen; een stad verscholen tussen een prachtig karstgebergte, een stad met een inwoneraantal dat slechts een fractie is van dat van Lente Stad, een stad waar bijna niemand nog een auto heeft, een stad waar geen internationaal voedsel verkrijgbaar is, een stad zonder adequate medische voorzieningen, een stad zonder vliegveld of treinstation, een stad waar de mensen vriendelijk zijn, een stad waar we 's ochtends wakker worden met in onze oren niets anders dan het geluid van vogeltjes en krekels, de stad die ons thuis zal zijn voor de komende jaren.
Intussen zijn we twee weken verder en begint ons net opgeleverde appartement al aardig op een thuis te lijken. De kinderen genieten van het grote balkon en van de kindvriendelijke wijk, ik geniet van de ruime keuken en van het feit dat Juda niet meer bij ons op de kamer slaapt (de kinderen slapen nu bij elkaar op de kamer) en Robin.... tja, die geniet van zijn kopje koffie elke morgen.
maandag 27 september 2010
maandag 20 september 2010
Hoogtepunten en tegenvallers PK
We zijn alweer anderhalve week terug uit de hoofdstad PK en er is in de tussentijd veel gebeurd, maar hieronder nog even een aantal hoogtepunten van onze 5 dagen in PK.
Afleiding en rust. Deze reis naar het noorden kwam eigenlijk heel slecht uit temidden van onze verhuizing, maar het was heerlijk om even alle stress van ons af te kunnen zetten en aan heel andere dingen te kunnen (mogen) denken.
Aquarium. Over de dierentuin hadden we niet al te lovenswaardige verslagen gelezen en onze verwachtingen werden bevestigd. Het aquarium (grootste ter wereld) daarentegen was zeer de moeite waard en niet alleen de kinderen genoten van het kijken naar de vissen, haaien en dolfijnen, maar wij ook.
Ikea. Dit voelde echt als een soort van ‘thuiskomen`. Het was voor het eerst dat we sinds onze aankomst in dit land een bezoek brachten aan de Ikea en we hebben ons verlekkerd aan alle mooie spullen en genoten van het westerse eten (en wel 10 zakken zoute drop gekocht).
Eten. We mogen niet klagen over de keus aan lekker eten in Lente Stad, maar een keer een ander restaurantje (en natuurlijk de Starbucks) was toch ook wel lekker.
Ziekenhuis. Dit had een hoogtepunt moeten worden, omdat we een echo wilden laten maken van ons 3e kindje (jawel, bij deze de publieke aankondiging…), maar toen we ontdekten dat de kosten hiervan 10 keer zo hoog waren als bij het internationale ziekenhuis in Lente Stad, besloten we om de echo nog een paar dagen uit te stellen.
Tegenvallers:
Toeristische bezienswaardigheden. Omdat de kinderen én wijzelf zo moe waren, hebben we de overige bezienswaardigheden van deze stad (de Verboden Stad, de Muur, de paleizen, parken en tempels) maar voor een andere keer bewaard.
Plein. We hebben wel het Plein van de Hemelse Vrede bezocht, maar dat vond ik eigenlijk een beetje tegenvallen.
Misselijk. Een andere tegenvaller was de onophoudelijke misselijkheid waarmee ik kampte, waardoor het niet meeviel om van dit ‘uitje` te genieten.
Klik hier voor een aantal nieuwe foto’s
Afleiding en rust. Deze reis naar het noorden kwam eigenlijk heel slecht uit temidden van onze verhuizing, maar het was heerlijk om even alle stress van ons af te kunnen zetten en aan heel andere dingen te kunnen (mogen) denken.
Aquarium. Over de dierentuin hadden we niet al te lovenswaardige verslagen gelezen en onze verwachtingen werden bevestigd. Het aquarium (grootste ter wereld) daarentegen was zeer de moeite waard en niet alleen de kinderen genoten van het kijken naar de vissen, haaien en dolfijnen, maar wij ook.
Ikea. Dit voelde echt als een soort van ‘thuiskomen`. Het was voor het eerst dat we sinds onze aankomst in dit land een bezoek brachten aan de Ikea en we hebben ons verlekkerd aan alle mooie spullen en genoten van het westerse eten (en wel 10 zakken zoute drop gekocht).
Eten. We mogen niet klagen over de keus aan lekker eten in Lente Stad, maar een keer een ander restaurantje (en natuurlijk de Starbucks) was toch ook wel lekker.
Ziekenhuis. Dit had een hoogtepunt moeten worden, omdat we een echo wilden laten maken van ons 3e kindje (jawel, bij deze de publieke aankondiging…), maar toen we ontdekten dat de kosten hiervan 10 keer zo hoog waren als bij het internationale ziekenhuis in Lente Stad, besloten we om de echo nog een paar dagen uit te stellen.
Tegenvallers:
Toeristische bezienswaardigheden. Omdat de kinderen én wijzelf zo moe waren, hebben we de overige bezienswaardigheden van deze stad (de Verboden Stad, de Muur, de paleizen, parken en tempels) maar voor een andere keer bewaard.
Plein. We hebben wel het Plein van de Hemelse Vrede bezocht, maar dat vond ik eigenlijk een beetje tegenvallen.
Misselijk. Een andere tegenvaller was de onophoudelijke misselijkheid waarmee ik kampte, waardoor het niet meeviel om van dit ‘uitje` te genieten.
Klik hier voor een aantal nieuwe foto’s
maandag 6 september 2010
Hoofdstad
Nadat we anderhalve week geleden terugkwamen uit Vrede Stad, hadden we nog ongeveer twee weken vóór ons om in te pakken en afscheid te nemen van onze vrienden in Lente Stad voordat de verhuisdatum zou aanbreken. Oké, niet heel ruim, maar als we allebei even goed de schouders eronder zouden zetten, zou het toch te doen moeten zijn? Oja, en niet vergeten om meteen onze paspoorten op de post te doen naar de hoofdstad PK, want zonder een nieuw paspoort zouden we op 20 september geen verlenging aan kunnen vragen van ons visum. Dus op de dag na thuiskomst checkte ik de website van de ambassade om het adres op te zoeken waar de paspoorten naartoe gestuurd moesten worden.
De website kopt: "Reisdocumenten moeten altijd in persoon worden aangevraagd." Ik krijg het benauwd; dit kan toch niet waar zijn? Een belletje met de ambassade bevestigt mijn vermoeden: Robin en ik zullen allebei naar de hoofdstad moeten afreizen om een nieuw paspoort aan te vragen en op te halen. Goed nieuws is dat een nieuw paspoort al vier dagen na de aanvraag opgehaald kan worden.
Wat voel ik me stom! Natuurlijk moeten paspoorten tegenwoordig in persoon worden aangevraagd, want er moeten biometrische kenmerken (oftewel: vingerafdrukken) worden afgenomen. En dus begon het plannen van onze reis naar PK. De week waarin oorspronkelijk de verhuizing zou plaatsvinden, zouden we nu ver van huis doorbrengen. Een slechtere timing kon ik me niet bedenken. Ja, Robin en ik wilden altijd graag nog een keer naar de hoofdstad, maar liever op een moment dat we niet in de verhuis-stress zouden zitten.
En dus hebben we afgelopen week vrijwel ons hele huis ingepakt, wonen we sinds donderdag bij vrienden in huis en heeft Robin van vrijdag op zaterdag een rit naar Vrede Stad gemaakt om alvast een vrachtje spullen te brengen. Eigenlijk was ik van plan om Juda's derde verjaardag (afgelopen zaterdag) maar een maandje uit te stellen, maar de vrienden bij wie we verbleven hadden er toch een feestelijke middag van gemaakt, compleet met slingers, ballonnen, cadeautjes, taart en friet. En gelukkig waren Robin (en zijn kornuiten) op zaterdagmiddag alweer om 14.00u. terug uit Vrede Stad, zodat zij het feestje ook mee konden vieren.
Dus zodoende vlogen we gistermiddag naar PK, waar we deze hele week zullen verblijven. Vanmorgen de nieuwe paspoorten aangevraagd, die we hopelijk vrijdag kunnen ophalen. En nu rest ons dus alleen nog maar een paar dagen genieten van onze kinderen, van wat rust en van deze stad.
Klik hier voor een aantal nieuwe foto's
De website kopt: "Reisdocumenten moeten altijd in persoon worden aangevraagd." Ik krijg het benauwd; dit kan toch niet waar zijn? Een belletje met de ambassade bevestigt mijn vermoeden: Robin en ik zullen allebei naar de hoofdstad moeten afreizen om een nieuw paspoort aan te vragen en op te halen. Goed nieuws is dat een nieuw paspoort al vier dagen na de aanvraag opgehaald kan worden.
Wat voel ik me stom! Natuurlijk moeten paspoorten tegenwoordig in persoon worden aangevraagd, want er moeten biometrische kenmerken (oftewel: vingerafdrukken) worden afgenomen. En dus begon het plannen van onze reis naar PK. De week waarin oorspronkelijk de verhuizing zou plaatsvinden, zouden we nu ver van huis doorbrengen. Een slechtere timing kon ik me niet bedenken. Ja, Robin en ik wilden altijd graag nog een keer naar de hoofdstad, maar liever op een moment dat we niet in de verhuis-stress zouden zitten.
En dus hebben we afgelopen week vrijwel ons hele huis ingepakt, wonen we sinds donderdag bij vrienden in huis en heeft Robin van vrijdag op zaterdag een rit naar Vrede Stad gemaakt om alvast een vrachtje spullen te brengen. Eigenlijk was ik van plan om Juda's derde verjaardag (afgelopen zaterdag) maar een maandje uit te stellen, maar de vrienden bij wie we verbleven hadden er toch een feestelijke middag van gemaakt, compleet met slingers, ballonnen, cadeautjes, taart en friet. En gelukkig waren Robin (en zijn kornuiten) op zaterdagmiddag alweer om 14.00u. terug uit Vrede Stad, zodat zij het feestje ook mee konden vieren.
Dus zodoende vlogen we gistermiddag naar PK, waar we deze hele week zullen verblijven. Vanmorgen de nieuwe paspoorten aangevraagd, die we hopelijk vrijdag kunnen ophalen. En nu rest ons dus alleen nog maar een paar dagen genieten van onze kinderen, van wat rust en van deze stad.
Klik hier voor een aantal nieuwe foto's
Abonneren op:
Posts (Atom)