Buitenlander

Integreren: al jarenlang een hot discussie-item in de Haagse politiek. Buitenlanders zouden zich maar moeten aanpassen aan de Hollandse cultuur als ze in Nederland willen wonen.

Nu wij zelf in een ander land zijn gaan wonen, ervaren we een beetje hoe het moet zijn om een buitenlander in Nederland te zijn.

Zo kan ik me nu bijvoorbeeld best voorstellen dat er in de grote steden in Nederland concentraties van buitenlanders zijn ontstaan. Wij wonen hier ook in het Lombok/de Bijlmer van Lente Stad. Nu moet ik zeggen dat we deze plek niet zelf uitgekozen hebben om te wonen, maar dat deze wijk ons min of meer is toegewezen. Maar toch is het wel lekker om in de buurt een cafeetje te hebben waar je een kopje verse koffie kunt drinken en een winkeltje waar je bijvoorbeeld boter, westerse kruiden en mayonaise kunt kopen. Het percentage buitenlanders is hier echter niet zo hoog als in de Nederlandse grote steden: in deze wijk is misschien 1% buitenlander.

Ik herinner me ook nog een aantal jaar geleden, toen een asielzoeker uit Afrika bij ons in de woongroep in Amersfoort kwam wonen. Als je hem iets vroeg knikte hij altijd en deed alsof hij het begreep. Maar regelmatig bleek dan later dat hij er eigenlijk niks van had gesnapt. O, wat heb ik me daarover drukgemaakt: hoe kon hij nu zeggen dat hij het begreep, terwijl hij dat eigenlijk niet deed? Nu gebruiken wij dezelfde strategie om te overleven: gewoon knikken en glimlachen en doen alsof je alles begrijpt wat de mensen tegen je zeggen in het locale dialect en ondertussen denken: het zal wel. Want je weet dat als je zegt dat je ze niet begrijpt, dat ze dan harder gaan praten, maar beslist niet langzamer, duidelijker of meer standaard.

Als wij hier een inburgeringsexamen zouden moeten doen, zouden we zeker weten zakken. Hoe heet nu ook alweer de minister-president van dit land? En wat zijn de namen van alle provincies? Weet ik alle data van belangrijke feestdagen? Hoe zat het ook alweer met alle dynastieën van vroeger? Om nog maar te zwijgen over onze lees- en schrijfvaardigheid. Na anderhalf jaar kunnen we nog geen mededeling op de deur van onze flat lezen, laat staan een krantenartikel, een boek of de gebruiksaanwijzing van een product. We hebben nu ongeveer 400 karakters geleerd, maar de gemiddelde inwoner van dit land kent er zo'n 5.000.

Ja, en we praten thuis nog steeds gewoon Nederlands, hebben in ons huis een westers toilet, eten brood voor de lunch en geen rijst, geven nog steeds de voorkeur aan een gehaktbal in plaats van kippentenen en kunnen maar niet wennen aan het gerochel op straat.

Voor het geval dat we zelf zouden vergeten dat we buitenlanders zijn, herinnert de plaatselijke bevolking ons daar ook nog regelmatig aan. Wanneer we op straat of in een winkel lopen, stoten mensen elkaar vaak aan en fluisteren (net iets te hard): "Buitenlander", "Buitenlander", "Buitenlander". En kinderen zijn in staat om je 10 minuten lang te achtervolgen, terwijl ze continu roepen: "Buitenlander! Buitenlander! Buitenlander!"

Nee, integreren is zo eenvoudig nog niet....