Omgekeerde cultuur-schok

Reversed culture-shock (omgekeerde cultuur-schok): ik dacht eigenlijk dat het aan me voorbij was gegaan. Ja, de eerste twee weken in Nederland waren wel vreemd en heel erg wennen, maar al gauw voelden we ons alweer helemaal thuis in Nederland en draaiden we weer gewoon mee in de Nederlandse samenleving. Bijna alsof we nooit waren weggeweest.

Nadat Robin mijn stukje van vorige week had gelezen, zei ik tegen hem: "Wel weer een beetje kritisch hè?" En eerlijk gezegd stonden er nog een aantal scherpe onderwerpen op mijn lijstje om over te bloggen.Geen idee waarom ik een aantal confronterende, kritische onderwerpen op mijn hart had, maar ik had gewoon het idee dat ik ze kwijt moest. Af en toe dacht ik zelfs: ik kan wel een boek gaan schrijven met als titel Mijn kijk op Nederland.

En toen ontvingen we een e-mail van en vriendin, die schreef dat ze aan mijn blog kon merken dat we door een flinke reversed culture shock heengingen. Wie?! Ik?! In eerste instantie ontkende ik dat in alle toonaarden, maar in de daaropvolgende dagen ging ik me beseffen dat ze misschien toch gelijk had. Waarschijnlijk zat ik er middenin zonder er zelf bewust van te zijn. Ik kwam erachter dat ik het leven in Nederland zwaar geromantiseerd had en nu ontdekte ik: het leven in Nederland is toch ook niet alles. Aan de ene kant genoot ik volop van Nederland, maar tegelijkertijd zat ik me vaak te ergeren aan de Nederlandse samenleving (o.a. aan de oppervlakkigheid, het materialisme, het secularisme, de drukte). En afgelopen week werd daar nog een ergernis aan toegevoegd: Kerst.

Het begon eigenlijk op woensdagochtend op de peuterspeelzaal van Zoë, waar we samen een kerstsamenzang zouden hebben. In totaal zongen we (leidsters, ouders en kinderen) tien liedjes:
lied 1: oh wat een boom
lied 2: ik, zei de piek, ben de baas in de kerstboom
lied 3: het klokje in de kerstboom
lied 4: jingle bell, jingle bell
lied 5: twinkel twinkel gouden ster
lied 6: klink klokje klingelingeling
lied 7: oh dennenboom
lied 8: daar is Jeroen op de grote wagen
lied 9: Rudolph dat leuke rendier
lied 10: we wish you a merry christmas
Robin en ik hadden hem na afloop goed zitten, dat dit is wat er nu van kerstfeest gemaakt wordt. Waarom wordt er überhaupt nog Kerst gevierd in Nederland, als men niet gelooft in de reden van Kerst (het woord Kerst is tenslotte afgeleid van het woord Christus)?

Na deze kerstviering gingen Robin en ik even samen naar Amersfoort om mijn nieuwe bril op te halen (de opticien was hoogst-verbaasd dat ik geen bril droeg, want ik had zonder bril 30% minder zicht). Ik ging ook nog even de H&M in, omdat ik vond dat ik toch ook nog even nieuwe kleren voor mezelf en voor de kinderen moest kopen voor Kerst. Dat hóórt tenslotte zo. Maar na de ervaring eerder die ochtend kwam ik zonder kerstkleren weer de winkel uit; ik besloot om niet meer mee te doen met dat circus rondom Kerst.

De afgelopen jaren hebben we het Nederlandse kerstfeest heel erg gemist: de kaarsjes, de kerstboom, de kerstliedjes, enz. Maar als ik nu terugkijk hadden we zonder dat alles méér oog voor de essentie van Kerst, namelijk het Kindje in de kribbe. En om heel eerlijk te zijn kijken we er best wel naar uit om volgend jaar weer onze eigen invulling aan het kerstfeest te kunnen geven.

En zo slaan we ons, met vallen en opstaan, door onze eerste reversed culture shock heen....