Hier in de stad zit een Benelux restaurantje en Remko en Kirsten hadden daar woensdag gevraagd of er nog iets georganiseerd zou worden i.v.m. koninginnedag. De eigenaar, een Belg, zei tot onze teleurstelling van niet. De volgende ochtend heb ik toch nog even gegoogles op Koninginnedag Chiang Mai en ontdekte dat de Nederlandse Vereniging wel degelijk een feest zou organiseren, maar op een andere lokatie in de stad.
Dus aan het eind van de middag vertrokken we met z'n allen (zowel Robins familie als mijn familie) naar het betreffende café waar we veel andere Nederlanders ontmoetten en ons tegoed deden aan kroketten en frikadellen. Het was best vreemd om voor het eerst in lange tijd weer ergens te zijn waar iedereen je verstaat (en je dus bewuster je gespreksonderwerp moet kiezen). Helaas hoorden we tijdens het eten over het drama in Apeldoorn, waardoor we natuurlijk erg geschokt waren. Maar op zo'n grote afstand lijkt zoiets ook wel een ver van je bed show, dus we hebben er nog wel een leuke avond van gemaakt.
Vanavond hebben we Remko, Eline, Kirsten en Jorgen op de trein naar Bangkok gezet. Net als het weerzien twee weken geleden, was ook het afscheid nemen weer emotioneel. Toen we een jaar geleden uit Nederland vertrokken wisten we nog niet hoe het zou zijn om onze familie lange tijd niet te zien, maar intussen weten we hoe pijnlijk het is en dat maakte het afscheid nemen dit keer misschien nog wel moeilijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We vinden het leuk om zo nu en dan iets van onze lezers te horen. Je reactie wordt niet direct zichtbaar, maar pas nadat hij door ons gelezen is. Graag je naam erbij vermelden.