Puzzelstukjes

Sinds gistermiddag zijn we weer THUIS in Lente Stad. Heerlijk!

Vorige week maandag zijn we druk bezig geweest met het inpakken van onze spullen en dinsdag hebben we ons tijdelijke 'thuis' verlaten en ingewisseld voor een conferentiecentrum. Toen we 3 maanden geleden van Lente Stad naar Chiang Mai reisden hadden we 57 kilo aan ingecheckte baggage. Daarnaast hadden we nog 3 stuks handbaggage, één kind en een kinderwagen. Toen we vorige week alles ingepakt hadden bleek dat we 110 kilo aan baggage zouden moeten inchecken en daarnaast nog zouden reizen met 5 stuks handbaggage, twee kinderen, een kinderwagen, een Maxi Cosi en een reiswieg. Ja ja, jullie hebben goed je best gedaan met het sturen van pakketjes!! Naast het feit dat we 50 kilo boven het toegestane gewicht zaten, zag ik er ook erg tegenop om al dit spul mee te moeten slepen van hot naar her.

De 6-daagse conferentie was erg goed en gezellig. Naast het opbouwende programma hebben we veel collega's ontmoet en genoten van heerlijk eten. Juda ging iedere dag naar de kinderopvang. De eerste dag vond hij het prachtig, al dat nieuwe speelgoed. De tweede dag klampte hij zich aan me vast zodra we de speelzaal instapten. De derde dag begon hij onderweg al te piepen en weigerde om verder te lopen en aan het eind van de week was hij al in tranen voordat we de ontbijtzaal verlieten. Gelukkig was hij steeds na 10 minuutjes over zijn verdriet heen en heeft hij heerlijk gespeeld met leeftijdsgenootjes.

Afgelopen maandag nog Zoë's visum opgehaald en in het ziekenhuis 8 vaccinaties voor Zoë gekocht, die we meenamen in een doosje gevuld met ijsblokjes. Dit zijn alle vaccinaties die ze komend jaar moet krijgen, nu maar hopen dat we in Lente Stad een dokter kunnen vinden die haar wil vaccineren.

Maandagavond vlogen we van Chiang Mai naar Bangkok, waar we een nachtje in een guesthouse vlakbij het vliegveld zouden doorbrengen. Op het moment dat het vliegtuig zou landen, stormde het in Bangkok en kwam het vliegtuig terecht in hevige turbulentie. De landing was al ingezet, toen het vliegtuig ineens weer omhoog schoot. De stewardessen keken elkaar benauwd aan en maakten hun gordels nog eens extra goed vast. Wow, dit was best eng! Even later meldde de piloot dat het zulk noodweer was dat hij het niet aandurfde om te landen en dat hij zou wachten tot het weer beter werd. Na nog eens drie kwartier vliegen waagde hij nog een poging om te landen, dit keer met meer succes.

Dinsdagochtend vlogen we naar Lente Stad, waar we opgewacht werden door Nederlandse vrienden, die als verrassing bij hun thuis nog een klein geboortefeestje voor Zoë organiseerden. Dat was nog eens leuk thuiskomen! Ze hadden een taart gemaakt met Zoë's naam erop, een enorme bos (roze) bloemen gekocht en er lagen cadeautjes klaar. De echte thuiskomst was bijzonder: ineens leek het alsof alle puzzelstukjes op hun plaats vielen. Zoë en Juda kunnen allebei slapen in hun eigen bedjes, Zoë kan lekker liggen in de box of zitten in het wipstoeltje, ik kan voeden op de bank en we kunnen als gezinnetje aan onze eigen eettafel eten. Dat de drukke 10-baans rondweg die pal langs ons huis loopt intussen geopend is, nemen we maar op de koop toe.

nb. gelukkig waren er collega's die twee van onze koffers konden inchecken, waardoor we al onze baggage zonder problemen konden meenemen naar Lente Stad.