Het leven volgens mij: De Koning komt!

Al jarenlang klaag ik met Kerst hoe lastig het is om hier in Azië in de Kerststemming te komen. Geen Kerstmusical, geen Kerstdienst, geen Last Christmas dat door de winkels schalt, geen familie om mee te gourmetten (ook geen gourmetstel trouwens).

Maar dit jaar is anders.

Misschien heeft het met de leeftijd van de kinderen te maken. Misschien heeft het ermee te maken dat ik gedurende het afgelopen jaar veel meer van mijn leven in China ben gaan houden. Misschien komt het omdat ik het idee heb dat ik eindelijk een 'adempauze' heb na alle jaren van zwangerschap en baby's. Hoe het ook zij, dit jaar zijn we pro-actief bezig geweest om er wél wat van te maken.

Zo hadden we voor het eerst sinds we in China zijn een kerstboom. Uiteraard nep, maar mooi genoeg om de kamer er gezelliger op te maken. Naast de kerstboom zette ik een tafeltje neer, met daarop een kerststal en een mandje met kerstboekjes en DVD's. Het zijn kleine dingen, maar het herinnert iedereen in huis eraan dat we naar Kerst toeleven.

Tenslotte knutselden Robin en ik samen een Jesse Tree in elkaar, gebaseerd op Jesaja 11:1. Vorig jaar had ik op de blog van een vriendin hier al eens over gelezen, toen zij alle ornamenten zelf geboetseerd en geschilderd had. Fantastisch idee, vond ik, maar ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik van mijn levensdagen niet 28 ornamenten ga boetseren en schilderen. Daar heb ik het geduld gewoon niet voor. Maar vorige maand kwam het idee toch weer in mijn hoofd terug en na wat zoeken op internet vond ik de ornamenten kant en klaar op een Amerikaanse website. Dat past beter in mijn straatje :-) Een paar latjes, wat spijkertjes en mooie cadeauzakjes et voila: de Jesse Tree hangt nu aan de muur boven de eettafel. Elke dag mag één van de kinderen een cadeauzakje pakken, kijken wat voor ornament erin zit en raden wat voor verhaal erbij hoort. Uiteraard loopt niet alles op rolletjes en is het niet gelukt om helemaal op schema te liggen met de Bijbelverhalen, maar hé, het zou toch ook saai zijn als zo'n project in één keer perfect zou verlopen?

Ook voor het eerst sinds we in China zijn organiseerden we gisteravond een Christmas Party voor onze lokale vrienden. Lekker snacken, kerstliederen zingen, het kerstverhaal vertellen en daarna een film kijken (The Nativity): het was een zeer geslaagde avond met zo'n 20 mensen, waarvan velen nog nooit het Kerstverhaal eerder gehoord hadden.
Vanavond deden we het nog eens over, maar dan met Robins collega's. Opnieuw een aardige groep van zo'n 13 man, maar ze namen helaas niet zoveel gezelligheid met zich mee. Ze zaten ons aan te staren in afwachting van wat er komen zou. We leerden ze wat kerstliedjes, vertelden hen het kerstverhaal en zongen nogmaals dezelfde liedjes en toen stapten ze weer op. Ze waren tenslotte druk met de voorbereidingen voor de kerstviering op school morgen, wat inhoudt dat elke klas een dans opvoert. Ach ja, ze hebben in ieder geval het Kerstverhaal gehoord, vrijwel allemaal ook voor de eerste keer.

Op school is Robin ook al wekenlang bezig om de peuters en kleuters wat simpele woorden en kerstliedjes bij te brengen. En ook de English Corner voor de middelbare scholieren staat al een tijdje in het teken van Kerst.

Voor het eerst in 6 jaar overvalt Kerst me niet op de 25e, maar leef ik er al wekenlang naar toe. Eindelijk begrijp ik de toegevoegde waarde van Advent: de Koning komt!

Fijn Kerstfeest allemaal!