Het had een makkelijke reis moeten worden: dit jaar reisden we voor het eerst zonder luiers, campingbedje en kinderwagen naar Thailand. Nog nooit zo licht gereisd!
Maar... helaas werd meer dan de helft van ons gezin bij aanvang van de reis nog steeds gekweld door een irritant buikvirus en een reis van 27 uur is dan geen leuk vooruitzicht.
Het goede nieuws is: we hebben het overleefd.
De kanttekening is: vraag niet hóe.
Ikzelf heb de hele rit in de nachttrein al kotsend doorgebracht, zo nu en dan afgewisseld met een spurt naar het toilet. Zoë, Salomé en Robin ook aan de dunne (gelukkig zonder overgeven); het is alleen Juda bespaard gebleven.
Hoe het ook zij, we zitten nu in Thailand en na een paar dagen waren we allemaal weer de oude. Helaas hebben we nu het virus doorgegeven aan onze vrienden, bij wie er intussen al drie van het gezin door ziekte zijn geveld.
Zoals altijd ook dit jaar weer mijn verjaardag gevierd in Thailand. Het blijft lastig om er op een leuke manier vorm aan te geven, maar we hebben in ieder geval gezellig taart gegeten en zijn 's avonds lekker uit eten geweest. Oja, en de avond vóór mijn verjaardag konden Robin en ik samen erop uit, terwijl onze vrienden oppasten. Die kans krijgen we niet zo vaak, dus we zijn blij dat het nu kon.
Juda en Zoë zien we bijna de hele dag niet, die struinen buiten rond met hun vriendje Levi en vriendinnetje Leah. Salomé hobbelt half met hun mee, maar zoekt toch ook nog wel regelmatig het gezelschap van haar ouders op.
En aangezien mijn hoofd ook een beetje vakantie heeft, verder vandaag geen diepzinnige dingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We vinden het leuk om zo nu en dan iets van onze lezers te horen. Je reactie wordt niet direct zichtbaar, maar pas nadat hij door ons gelezen is. Graag je naam erbij vermelden.