We hebben zojuist voor de zoveelste keer onze verhuisdatum aangepast. 09-09: makkelijk te onthouden. Niet dat we al een huis hebben gevonden, maar in het volste vertrouwen dat we eind deze maand iets geschikts gaan vinden, hebben we alvast een datum geprikt.
In Nederland plan je dat soort dingen máánden van tevoren en moet je ruim van tevoren een verhuisbedrijf regelen. Hier bel je 's avonds een verhuisbedrijf en de volgende morgen staan ze bij je op de stoep.
Zo ging het ook met vliegtickets: ik belde om vier uur naar het reisbureau om te vragen of ze nog tickets naar Hong Kong hadden, een half uur later stonden ze ons met de tickets op te wachten op het vliegveld.
Is ons drinkwater op? Een belletje naar het waterbedrijf en tien minuten later staat een waterbezorger voor de deur met 40 liter vers drinkwater.
Een lekkende gootsteen of een afvoerbuis die vervangen moet worden? Vijf minuten na ons telefoontje zit onze vertrouwde reparatievriend in de keuken te knutselen (om uiteindelijk 1 of 2 Euro te rekenen voor de totale klus, inclusief voorrijkosten, man-uren en materiaal).
Naar het ziekenhuis voor bijvoorbeeld een MRI? Je loopt het gebouw binnen, meldt je bij de balie en een half uur later lig je in het apparaat en weer een half uur later kun je de uitslag in ontvangst nemen.
Van wachtlijsten heb ik hier nog nooit gehoord. De mensen hier zijn daar ook niet goed in: wachten. Als ik bij de bakker, bij het postkantoor of bij de bushalte gewoon op mijn beurt zou wachten, zou ik nooit aan de beurt komen, want mensen dringen continu voor. Ook in de wachtrij voor een rood verkeerslicht schiet er vaak een auto over de baan voor rechtsaf, om zijn auto vervolgens vóóraan de wachtende rij auto's te plaatsen (nog vóór de witte stopstreep). Niemand die zich daar aan stoort.
Als ik vlees op de markt koop, dan ligt dat soms al een halve dag ongekoeld en onbedekt op een marktkraam. Niet zo fris, zouden wij Nederlanders zeggen. Maar aan de andere kant: als ik zo'n stukje vlees koop, dan weet ik in ieder geval zeker dat dat varken diezelfde ochtend nog leefde. Hoe lang is die productie- en vervoersketen in Nederland wel niet?
Met andere woorden: het is een directe maatschappij en de stap naar de consument is relatief klein. Dat het een directe maatschappij is, blijkt ook uit het feit dat rekeningen direct betaald moeten worden, geen facturen achteraf of ongewenste afschrijvingen. Veel mensen hebben hier niet eens een bankrekening.
Soms wel lastig, die contante maatschappij. Want wanneer we bijvoorbeeld de jaarlijkse huur van ons appartement moeten betalen, dan komen er 168 biljetten van 100 Yuan op tafel (100 Yuan is het grootste bankbiljet, maar is omgerekend slechts 10 Euro waard).
Maar in de meeste gevallen vind ik het wel handig, want je weet meteen waar je aan toe bent en hebt geen onverwachte financiële tegenvallers achteraf.
Klik hier voor de foto's van de maand juli
