Kapper

"Tjonge, wat wordt je haar lang," hoor ik de laatste tijd vaak op de skype. "Laat je het groeien?" Nee, ik laat het niet groeien, het groeit vanzelf. Het is intussen al wel een jaar geleden dat ik voor het laatst naar de kapper ben geweest, dat was nog in Lente Stad. En in de drie jaar dat we nu in dit land wonen heb ik slechts één keer een knipbeurt gehad waarover ik tevreden was. En helaas verprutste diezelfde kapster mijn kapsel de daarop volgende keer dat ik haar bezocht, dus toen was het voor mij gedaan met de Chinese kappers. En sindsdien ben ik niet meer geweest.

Het vervelende aan de lokale kapsalons is dat vrijwel alle kappers mannen (of beter gezegd: jonge, opgeschoten knullen) zijn. In Lente Stad heb ik denk ik een keer of vijf zo'n lokale kapsalon bezocht en elke keer gebeurde er precies hetzelfde. De mannelijke knippers kozen onderling een 'uitverkorene' uit die mijn haar zou mogen knippen. Normaal gesproken zijn er dagelijks tientallen mannen/jongens die starend naar mijn blonde lokken kijken, maar er ook daadwerkelijk aanzitten? Wow, wat een kans! En dus nam de 'uitverkorene' achter mij plaats terwijl de rest van zijn mannelijke collega's in een groepje om hem heen stond om maar geen seconde van deze knipbeurt te hoeven missen. Vervolgens besteedde de knipper ongeveer een uur aan heel veel aaien, kammen en haar verplaatsen en zo nu en dan een knipje. Ondertussen grinnikten de collega's onder elkaar heel wat af en werden er heel veel grapjes gemaakt die ik niet kon verstaan. En na dat uur liep ik dan met een klein beetje haar minder en dus ontevreden de kapsalon uit. Gelukkig kost zo'n knipbeurt maar één tot anderhalve Euro, dus je kunt niet echt spreken van weggegooid geld.

Dat was in Lente Stad, in een wijk die bekend staat om de hoeveelheid buitenlanders die er wonen. Is het dan gek dat ik het hier in Vrede Stad nog niet heb aangedurfd? Hier ben ik de enige blanke vrouw, en dan nog wel een blonde!
En dus wacht ik nog even Thailand af, of misschien zelfs Nederland en loop ik met een totaal vormeloze coupe rond. Maar zelfs met een vormeloze coupe hoef ik me geen zorgen te maken hoor: ik krijg er geen starende blik minder om.

Laatst ontmoette ik in de grote stad hier niet ver vandaan twee Amerikaanse vrouwen van mijn leeftijd, die hier ook wonen. Tot mijn verbazing zag ik dat één van hen haar haar geblondeerd had! Alsof je als blanke met donkerblond haar nog niet genoeg aandacht trekt! Ik heb juist in de afgelopen drie jaar zo vaak gewenst dat ik donker haar had, denk er zelfs regelmatig over om een donker kleurtje door mijn haar te gooien, doe de kinderen zoveel mogelijk petten op als we op pad gaan, om maar zo weinig mogelijk de aandacht op ons te vestigen. Nou ja, ieder zijn ding zullen we maar zeggen. Misschien vinden andere mensen het helemaal niet zo vervelend om continu de aandacht op zichzelf te vestigen....