Ongelooflijk: wat was het spannend. De gynaecologe had me verteld hoe vaak ik per uur de baby moest voelen bewegen en als het te weinig zou zijn, dan moest ik meteen aan de bel trekken. Ik moest elke week op controle komen, moest een stress-test ondergaan en uiteindelijk kreeg ik twee jaar en twee dagen geleden te horen dat ik de volgende ochtend zou worden ingeleid. De gynaecologe had me er al op voorbereid dat het kindje zeer waarschijnlijk een flinke groei-achterstand zou hebben vanwege het weinige vruchtwater. Wat waren we dan ook opgelucht toen er de volgende middag een gezonde 6-ponder werd geboren!
Denkend aan die laatste zorgelijke weken van de zwangerschap van Zoë, maakte dat ik me gisteren extra dankbaar voelde voor het vrolijke en gezonde meisje waarvan we alweer twee jaar lang hebben mogen genieten.
Toen Juda een half jaar geleden drie werd, hebben we het niet uitgebreid gevierd omdat we midden in een tijd van reizen en verhuizen zaten. Om die reden wilde ik graag dat Zoë’s tweede verjaardag niet alleen voor Zoë zelf leuk zou worden, maar ook een heugelijke dag zou zijn voor Juda. En dus hadden we het al wekenlang over de Grote Feestdag, maakten we slingers van papier, zongen we wel honderd keer Happy Birthday, mochten de kinderen allebei een verjaardagskroon beplakken en vroeg Juda steeds: “Mama, hoeveel nachtjes slapen nog?” en “Mama, wanneer ga je nou de taart bakken?”
De dag zelf was erg relaxed: ‘s ochtends zingen en cadeautjes op het grote bed, daarna natuurlijk met de nieuwe cadeautjes spelen, bij de koffie weer zingen, kaarsjes uitblazen en taart eten (die er een stuk lekkerder uitzag dan hij in werkelijkheid was), ‘s middags zelf cake versieren, skypen met de opa's en oma's en ‘s avonds gourmetten. Hoewel het zo een gezellig familiedagje was, realiseerden we ons wel opnieuw hoe erg we op dit soort momenten de aanwezigheid van opa’s, oma’s, ooms, tantes, neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes missen. Maar er valt mee te leven en bovendien komen woensdag alle plaatselijke ‘ooms’ en ‘tantes’ op bezoek om Zoë’s verjaardag en de verjaardagen van nog twee anderen bij ons thuis te vieren. Toch nog een feestje dus!
Vanmorgen werd Juda wakker en zei al gauw: “Even kijken of Zoë nog jarig is hoor!”. Hij rende vervolgens naar de woonkamer om te checken of de slingers er nog hingen. Blij kwam hij rapporteren: “Ja, ze is nog jarig!”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We vinden het leuk om zo nu en dan iets van onze lezers te horen. Je reactie wordt niet direct zichtbaar, maar pas nadat hij door ons gelezen is. Graag je naam erbij vermelden.