Als kind kon ik er eeuwig ruzie om maken met mijn ouders: dat er zoveel tekenfilms waren die ik niet mocht kijken. Dan ging het vooral over filmpjes met daarin heksen, tovenaars en trollen. Wat een onrecht werd mij aangedaan! En natuurlijk mochten al mijn vriendinnen op school al die series wel kijken en had ik het idee dat ik echt wat miste.
En nu ik zelf moeder ben? Is het net alsof ik mijn ouders hoor praten als ik de filmpjes van onze kinderen beoordeel. Wat mij betreft gaan tekenfilms die over tovenaars en heksen gaan meteen de deur uit en gelukkig deelt Robin deze mening met mij. Misschien best wel extreem en drastisch volgens sommigen, maar we hebben er wel onze goed doordachte redenen voor (en het is dus niet alleen een resultaat van mijn eigen opvoeding).
Ten eerste is het Woord er heel duidelijk over: onze Vader houdt niet van toverij, waarzeggerij, geestenbezwering en magie. Hij walgt ervan en gebiedt ons om ons er niet mee bezig te houden.
Ten tweede merk ik dat enge filmpjes over spoken, monsters en aliens een slechte invloed op Juda hebben: hij wordt er 's nachts bang van en denkt overal in zijn slaapkamer zwarte monsters te zien.
Ten derde is Juda nog te jong om fantasie van werkelijkheid te scheiden. Hij gelooft me niet als ik hem vertel dat sommige dingen niet echt, maar verzonnen zijn. Hoe vaak we hem ook vertellen dat aliens en draken echt niet bestaan, hij heeft het in een filmpje gezien en dus is het voor hem werkelijkheid.
Tenslotte zijn sommige zaken die als fantasie gepresenteerd worden wel degelijk realiteit. Zo hebben wij in Azië genoeg gezien en gehoord over de praktijken van toverdokters om te weten dat hun werk vernietigend is voor de mensen die hem/haar raadplegen en hebben we de angst gezien die mensen hebben voor de geesten van overledenen. Maar ook in Nederland is hekserij een wezenlijk iets en worden er door heksen de meest walgelijke praktijken uitgevoerd. Dit zijn serieuze zaken, geen zaken om peuterfilmpjes over te maken.
Waarom ik nu eigenlijk dit stukje schrijf, is om mijn frustratie te uiten over de hoeveelheid 'rommel' die we tegenkomen op DVDtjes die op het eerste gezicht zo onschuldig lijken. Zowel Winnie de Poeh als Thomas de Stoomlocomotief als Brandweerman Sam vieren Halloween, Calimero gaat naar de waarzegger, Pat & Stan maken elkaar bang met verhalen over zombies die uit graven opstaan en ogen uitzuigen, bij Brandweerman Sam maken ze elkaar bang met verhalen over aliens van Venus, in Thuishaven (Elias) is iedereen bang voor de Spookstraat, Dora en Boots moeten de betovering van de een gemene tovenaar verbreken, in Sesamstraat vinden we de vampier Dracula en ga zo nog maar even door.
En dan doet een christelijke kindertheatermaker er nog een schepje bovenop door een nummer te zingen dat heet "We kunnen toveren." Proberen wij Juda bij te brengen dat God echt niet blij is met toveren, en dan hoort hij zo'n liedje op een verder prima christelijk verantwoorde CD. Ja, dan maak je het ons als ouders wel een beetje moeilijk.
Goed, dit is dus een persoonlijke overtuiging en iedereen mag er van mij het zijne van denken. Ik hoop alleen dat iedereen wel op een bewuste manier mee bezig is met de invloed die (teken)films (en ook boeken) hebben op zijn/haar kind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We vinden het leuk om zo nu en dan iets van onze lezers te horen. Je reactie wordt niet direct zichtbaar, maar pas nadat hij door ons gelezen is. Graag je naam erbij vermelden.