Kraamweek

Drie kinderen, die keer een kraamtijd. De eerste weken na de geboorte van Juda ervoer ik echt als een gekkenhuis. Ik zat zeker op een wolk, maar of die roze was? Borstvoeding wilde niet lukken en we kwamen om in de kraamvisite. De kraamtijd van Zoë daarentegen was juist superrustig, maar vond ik emotioneel gezien daarom erg moeilijk en eenzaam. We zaten in een kleine Thaise houten paalwoning, tijdens de warmste periode van het jaar.

En nu? Nu vind ik het allemaal goed te behappen. Juda gaat naar school, Zoë gaat twee ochtenden per week naar de peuterspeelzaal, Salomé slaapt bijna de hele dag en de borstvoeding gaat prima. Het huisje waarin we wonen is zo klein dat de kraamverzorgster binnen no-time klaar is met schoonmaken en ze hoeft mij ook niks meer te vertellen over luiers verschonen, badderen, borstvoeding, etc. De afgelopen week viel de hoeveelheid kraamvisite heel erg mee (misschien is een derde al niet meer zo interessant?) en dus wist de kraamverzorgster vaak van ellende niet wat ze moest doen. We maken dan ook niet gebruik van het aantal geïndiceerde uren kraamzorg, want er bestaat ook nog zoiets als een eigen bijdrage.

Ik vond het allemaal zó goed gaan, dat we besloten om het geplande kinderfeestje van Juda gistermiddag maar gewoon door te laten gaan. Op zaterdagmorgen was Juda al flink verwend door de opa's en oma's en gistermiddag om drie uur stonden twee vriendjes en één vriendinnetje samen met hun ouders op de stoep om Juda's verjaardag te vieren. Na de taart en cadeautjes gingen de kinderen samen met de vaders het bos in om aan de hand van een schatkaart de schat te zoeken. Ze waren zó enthousiast. Zoiets simpels, maar toch zó leuk! Nadat de schat was gevonden, keerde iedereen terug naar ons huisje om nog lekker patat met bitterballen te eten en zodoende was Juda's kinderfeestje heel eenvoudig, maar toch heel geslaagd en was Juda een tevreden mens.

Klik hier voor een aantal nieuwe foto's