Robin de hort op

Het komt gelukkig maar heel weinig voor dat Robin eens een nachtje niet thuis is. In tien jaar huwelijk waren we twee keer eerder voor langere tijd van elkaar gescheiden. De eerste keer was in 2007 vijf weken lang, toen Robin in Engeland zijn lesbevoegdheid Engels (TEFL/TESOL) haalde. De tweede keer was vorig jaar, toen Robin en mijn broer Remko drie weken naar Nepal gingen om een expeditie naar het Base Camp van Mount Everest te ondernemen. En dan staat nu de derde keer voor de deur: aanstaande donderdag vertrekt Robin voor tien dagen naar een stad vijf uur ten noorden naar ons om daar, samen met nog een paar anderen, les te geven aan zestig Engelse leraren. Ik weet zeker dat hij daar een geweldige tijd zal hebben (ook al zal hij ons zo nu en dan wel een beetje missen), want het moet toch heerlijk zijn om even tien dagen lang aan de rompslomp, ahum, correctie: feest (!) van het gezinsleven te kunnen ontsnappen (begrijp me niet verkeerd: ik hou HEEL VEEL van mijn kinderen, maar zo nu en dan een break zou ik echt niet erg vinden).

Eigenlijk wilde men (onze vrienden die deze training organiseren) graag dat ik en de kinderen ook mee zouden gaan, maar ik zag het echt niet zitten om tien dagen lang in een dorp zonder enig entertainment onze kinderen op een hotelkamer te moeten vermaken. Dus het leek ons beter als de kinderen en ik in Vrede Stad zouden blijven om het fort te bewaken.

Maar ook wij gaan vast een geweldige tijd hebben, want op de dag dat Robin vertrekt, arriveert een vriendin uit Nederland, Daniela, om een weekje bij ons door te brengen. Leuk om weer bij te praten, toeristische uitstapjes te maken en een indruk te geven van hoe we hier wonen.