Hagelslag op tafel

Eindelijk konden we weer eens bezoek uit Nederland ontvangen. Ik weet niet hoe lang het geleden was dat we voor het laatst bezoek vanuit Nederland ontvingen (met uitzondering van Anneloes natuurlijk), maar ik denk wel 2,5 jaar (mijn broer en schoonzus in januari 2011). Want hoewel we natuurlijk hard ons best doen om een compleet beeld te geven van ons leven en werk hier door middel van de nieuwsbrief en deze blog, je kunt het toch niet helemaal overbrengen. Je moet het zien, ruiken, proeven en voelen; je moet het meemaken.

We voelden ons dan ook zeer vereerd dat een jeugdvriend van Robin (die toevallig zelf ook Robin heet) en zijn vrouw hun twee kleine kinderen voor 10 dagen bij familie onder brachten en die lange reis naar Vrede Stad ondernamen. Leuk om bij te praten, leuk om zelf weer eens wat toeristische dingen te doen en leuk om weer eens hagelslag op tafel te hebben! Vanmorgen hebben we ze weer uitgezwaaid en we maken snel alles klaar voor het volgende bezoek, namelijk mijn ouders. Ze zijn al een paar dagen in China en hopen op woensdag bij ons te arriveren. Wat zullen de kinderen het heerlijk vinden om boekjes te lezen en te knutselen met oma, of om te stoeien met opa!

Op woensdag vierden we Robins 36e verjaardag. Leuke dag!

Speciaal voor de kinderen om het een beetje feestelijk te maken: 's avonds naar de nep-KFC. Ze eten er bijna niks, maar spelen heerlijk op het klimrek.

's Avond om 21.00 uur als verrassing een feestje georganiseerd in een 'beer club', waar je toevallig ook heerlijk kan barbecueën. Het was leuk om een keer onze buitenlander-vrienden en onze lokale vrienden bij elkaar te hebben.

Met ons bezoek een hoge berg beklommen, ongeveer twee keer zo hoog als de Dom in Utrecht.

Robin, Gabriella, Robin en ik