Er móet iets op papier komen

En daarom zou ik dus nooit een vaste columniste van een tijdschrift willen worden: soms heb je gewoon niks te vertellen. Soms ben je gewoon bezig met allerlei niet-interessante dingen (of met zaken waar je beter niet publiekelijk over kunt schrijven, zoals in mijn geval), maar de deadline ligt er en er móet iets op papier komen. En het móet natuurlijk grappig, scherp, confronterend en gevat zijn.

Meestal borrelt er al tijdens het weekend een onderwerp voor een stukje omhoog, maar dat was dit weekend niet het geval. Vandaag overdag kreeg ik ook geen heldere ingeving, dus eerst maar een half uurtje gewandeld nadat de kinderen op bed lagen. M'n hoofd leegmaken, ruimte maken voor die inspiratie. Maar nee hoor, ik zit nu al een uur op de bank met m'n computer op schoot, ben bijgelezen op Nu.nl (heftig hoor, die storm) en Facebook, maar ik kan jullie vandaag gewoon niet boeien met een amusant voorval of een controversieel onderwerp.

Dus als je belangrijke dingen te doen hebt, stop dan hier en verspil je tijd niet.

...

Leuk! Blijkbaar ben je ook geïnteresseerd in mijn blog als ik niet iets bijzonders te vertellen heb.

Nou, hier komen mijn hoogtepunten van de afgelopen week:
- wat een gedoe rondom het Sinterklaasfeest. Echt ON-GE-LOOF-LIJK dat de VN zich ermee gaat bemoeien. Ik heb dus ook de Pietietie-page geliked op Facebook. In feite hebben we er hier natuurlijk weinig mee te maken; we kunnen Sinterklaas vieren zoals ze willen en over discriminatie maken ze zich hier nog niet zo druk. Maar toch, Nederland blijft toch mijn land.
- Salomé is momenteel zó ondeugend. Zodra ze op een onbewaakt ogenblik een potlood te pakken krijgt, gaat ze ermee op meubels of op de muur zitten kalken. Afgelopen week had ze een mooi rood kunstwerk op de witte muur boven de bank gemaakt. Gelukkig heeft die lieve Anneke flink haar best gedaan met tandpasta om het eraf te boenen (en daarmee ook meteen een laagje muur...). Ook toen Robin alvast de tafel voor de lunch gedekt had en daarna was weggelopen, was ze op een stoel geklommen en had een half stuk kaas naar binnen gewerkt en en half pak hagelslag in een beker gegoten, waarvan ze lekker zat ze smikkelen (en dan te bedenken dat we voor hagelslag afhankelijk zijn van de bevoorrading uit Nederland). Intussen hebben alle stiften ons huis moeten verlaten (liggen nu op school), nadat we Salomé op een dag zo aantroffen. Blijkbaar had ze toevallig net de goede variant te pakken die redelijk afwasbaar is, want we hebben ook een soort die wel drie dagen blijft zitten.
- één keer per week kijken we met drie vriendinnen Downton Abbey. Zelfs Robin is overstag en kijkt graag mee. Wat heerlijk dat we na al die maanden wachten eindelijk aan seizoen 4 konden beginnen.  Nog meer fans?
- Robins baard is er weer af. Helaas, want het stond hem wel. Maar er waren intussen vier mensen in dit huis die 'allergisch' reageerden op zijn kussen, haha. De klacht: "Het prikt zo!"