Onze vrienden Jan en Mieneke brachten anderhalve week met ons door en we hebben leuke uitstapjes gedaan, goede gesprekken gehad en lekkere (of soms minder lekkere) wijn gedronken :-)
Vorige week donderdag arriveerde juf Anneke, die voor zes maanden hoopt te blijven. Maar wij pakten de dag erna alweer met z'n zevenen de bus richting Hong Kong, waar we na de grensovergang afscheid namen van Jan en Mieneke. Daarna zijn wij meteen de grens opnieuw overgestoken (het is tenslotte alleen een kwestie van stempels), aangezien China een stuk goedkoper is dan Hong Kong. En nu zijn we weer thuis. In één weekend tijd in totaal 38 uur in de bus.... er zijn leukere weekendjes weg te bedenken! Oja, en dan liep ik de helft van de tijd ook nog eens met krukken, omdat ik mijn enkel flink verzwikt/verstuikt (wat is het verschil?) had. Maar al dat zitten/liggen in de bus was natuurlijk wel bevorderlijk voor het genezingsproces.
Zo, en dan nu weer aan de slag. Nieuwe Nederlandse juf, nieuwe Chinese juf, voorlopig geen bezoek meer, geen reisplannen. Yay voor routine en regelmaat!
p.s. naar aanleiding van het bezoek van Jan en Mieneke heb ik me gerealiseerd dat ik twee zaken recht moet zetten met mijn lezers. Ten eerste: de kippen staan niet op ons balkon, maar op het balkon van het schoolappartement. Mijn excuses als ik ten onrechte de indruk heb gewekt dat wij ons 's ochtends laten wekken door het gekakel van die beesten. Ten tweede: na een paar weken zelf het brooddeeg gekneed te hebben, heb ik deze taak overgedragen aan Hanna, onze helper, die het dagelijks met veel liefde voor ons doet.
Eén van de leuke dingen van bezoek is, is dat je eens wat alledaagse plaatjes krijgt, zoals hier: op straat fruit kopen
Of op de fiets door de stad
Juda's auto is nog steeds favoriet
Ondertussen leven de vrouwen zich uit met cake pops
Wandeling rond het meer
In de 3-wiel-taxi
Dagje op de boot en picknicken langs de waterkant
Robin met zijn nieuwe, ruige look en ik met mijn...zwoele?...look
Soms heb je gewoon even een helpende hand nodig om je tot dat vervelende klusje te zetten. Robin en Jan hebben samen een avondje zitten lijmen, met name speelgoed dat soms al een jaar geleden in de fix-bak was beland.
Een middagje naar een dorp. Als Zoë mag kiezen tussen de brommer of bij mama achterop de fiets, dan weet ze het wel.
Leuk om onze foto's zo terug te zien. We hebben een heerlijk tijd gehad en ervaren hoe vermoeiend die busreis is en bewondering voor de kinderen die dat ook goed doorstaan. Daar zouden een hoop andere Nederlandse kinderen een voorbeeld aan kunnen nemen!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Mieneke