Eerlijk is eerlijk: we waren die maandelijkse ‘visa-runs’ allang zat. Het is niet alleen het reizen zelf, maar ook de voorbereidingen, zoals het boeken van een hotel, het inpakken van de koffers, het in je hoofd organiseren van alle praktische zaken. En dan na afloop twee kinderen die hun ritme kwijt zijn, twee ouders die moe zijn en een berg was. Om deze reden (en omdat Juda’s paspoort bijna vol is) besloten we: dit moet anders. We hebben nog drie maanden tot ons verlof, dus een visum voor 90 dagen zou voldoende zijn. We onderzochten mogelijkheden in Hong Kong, Thailand en Maleisië, maar alles bleef onduidelijk en vaag. Het verschilt namelijk niet alleen per land, maar ook per nationaliteit. Zo kan een Maleisiër in Maleisië zonder problemen een visum voor 2 jaar krijgen, terwijl een Nederlander er slechts 30 dagen krijgt. De enige plek waarvan we met redelijke zekerheid konden zeggen dat een Nederlander er een visum voor 90 dagen kon krijgen was Nepal, omdat Robin daar afgelopen januari een goed visum had gekregen.
En dus reden we vorige week van Vrede Stad naar Lente Stad (een reis van 10 uur) en daarna vlogen we van Lente Stad naar buurland Nepal (3 uur vliegen), waar we momenteel in een guesthouse verblijven. Natuurlijk had ik al heel veel verhalen van Robin gehoord, maar toch sloeg de werkelijkheid nog in als een bom. Zo vond ik de leefomstandigheden bij ons in Vrede Stad al armoedig, maar dat bleek nog niks te zijn bij de armoede in Nepal. Straatkinderen, bedelaars, vervallen huizen, kapotte wegen, slechts een paar uurtjes stroom per dag, kraanwater dat op Wikitravel wordt omschreven als ‘grenzend aan dodelijk’. De helft van de bevolking leeft onder de internationale armoedegrens van 1 Euro per dag en ook de helft van de beroepsbevolking is werkloos. De gemiddelde levensverwachting is 60 jaar.
De recente politieke geschiedenis van Nepal is niet niks. In 1996 begon een 10-jarige burgeroorlog, in 2001 vermoordde de kroonprins de koning, de koningin, 7 andere familieleden en beroofde tenslotte zichzelf van het leven en in 2006 werd de nieuwe koning opgeroepen om af te treden en veranderde Nepal van een monarchie in een republiek.
En toch is Nepal een Mekka voor backpackers en andere avonturiers. Velen komen natuurlijk voor een trek in het Himalaya-gebergte, maar ook mensen op zoek naar spiritualiteit kunnen hun geluk niet op. Meditatiecursussen, yogalessen, tempels, goden, boeddha’s en kloosters vliegen je om de oren. Helaas geen Mekka voor families met jonge kinderen en misselijke en lamlendige moeders, dus wij brengen veel tijd door in de tuin van ons guesthouse, waar de kinderen lekker kunnen rennen, met hun handen in de vieze vijver kunnen zitten, met papa in het gras kunnen stoeien en met stokjes de bloemperken kunnen bewerken. Waarschijnlijk wordt dit guesthouse na ons vertrek veranderd in een kind-vrij guesthouse :-)
Geen ideale vakantiebestemming dus, maar het doel is bereikt: we hebben een visum voor 90 dagen gekregen!
Klik hier voor een aantal foto's die we in januari maakten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We vinden het leuk om zo nu en dan iets van onze lezers te horen. Je reactie wordt niet direct zichtbaar, maar pas nadat hij door ons gelezen is. Graag je naam erbij vermelden.