De afgelopen week

Reis
De reis van Vrede Stad naar Chiang Mai (Thailand) verliep wonderbaarlijk goed. Dit kwam ook vooral door een aantal lieve mensen die op ons pad werden gestuurd om ons te helpen. Zo was er een Thais meisje dat op hetzelfde moment van Vrede Stad naar Lente Stad reisde en die ons hielp in de bus, de taxi en de trein. Daarnaast ontmoetten we op het treinstation een Engelse reiziger (de eerste toerist die we ooit in deze uithoek zijn tegengekomen) die ons hielp de koffers de trein in en de trein uit te krijgen. Toen we om 5 uur ‘s ochtends in Lente Stad arriveerden stond daar al een vriend klaar om de koffers in zijn auto te laden en ons naar zijn huis te brengen. Tussen de middag kregen we daar een stevige warme maaltijd en in de loop van de middag werden we naar het vliegveld gebracht. Echt serieus: ikzelf heb de hele reis geen koffer hoeven tillen.

Echo
De dag na aankomst in Chiang Mai konden we onze nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en reden we op ons scootertje meteen naar het ziekenhuis voor een echo. De baby groeide goed en het hart en de hersentjes zagen er in ieder geval goed uit. En daarmee ben ik op dit moment dik tevreden. Daarnaast is er hier gewoon goede medische zorg voorhanden, dus ik voel me al een stuk meer ontspannen dan in Vrede Stad. Op een gegeven moment vroeg de dokter: “Wil je weten of het een jongen of een meisje wordt?” Ik antwoordde: “Nee.” Maar toen hij daarna zei: “Weet je het zeker? Ik kan het nu namelijk heel goed zien,” moest ik toch wel even op mijn tong bijten. Natuurlijk zijn we hartstikke nieuwsgierig, maar we hebben besloten dat er op deze manier nog een leuke verrassing overblijft voor september.

Verjaardag
Op diezelfde dag vierde ik ook mijn 29 verjaardag. Voor het derde jaar op rij viel mijn verjaardag tijdens ons verblijf in Chiang Mai en daardoor ging het toch een beetje ongemerkt voorbij. Gelukkig had mijn moeder een lief pakketje samengesteld en pasten vrienden ‘s avonds op de kinderen, waardoor Robin en ik samen uit eten konden. Tijdens het eten werden ook potentiële babynamen besproken en we zijn blij dat we nu zowel een jongens- als een meisjesnaam hebben.

Tandarts
Op donderdag bracht Juda zijn eerste bezoek aan de tandarts. Hij mocht op Robins buik in de stoel liggen en de tandarts was een lief mens die dik tevreden was. Na afloop mocht Juda een speelgoedje uitkiezen en kreeg hij een ballon mee, dus hopelijk helpen deze herinneringen bij ons volgende tandartsbezoek.

Vaccinaties
Op vrijdag ons laatste medische uitje: naar het ziekenhuis voor vaccinaties van de kinderen. Zoë was na de twee prikjes in haar billen al gauw weer stil, maar Juda was na afloop flink van streek. Hij bleef maar zeggen: “Ik ben zó boos op die zuster. Ik wil haar wel slaan, of duwen, of knijpen!” Na het eten van een ijsje zwakte zijn woede gelukkig gelukkig wat af.

Vakantie
Als je mij een jaar geleden had gevraagd: “Hoe was je vakantie?” dan had ik geantwoord: “Hoezo, heeft een moeder ooit vakantie?” Maar dit jaar kunnen de kinderen allebei zelfstandig eten, zelfstandig spelen, zelfstandig lopen, zelfstandig zwemmen en slapen ze de nachten goed door en komen we eindelijk eens toe aan wat ontspanning tijdens de vakantie. Nog even drie maandjes van dit stadium genieten, voordat we er (hopelijk) weer een klein handenbindertje bij hebben.

Klik hier voor een aantal nieuwe foto's