Leven in een 'klasseloze samenleving'

Er was eens een tijd waarin de fiets heel normaal was in het Oosterse straatbeeld. Zelfs toen we vier jaar geleden naar Lente Stad verhuisden, was zeker de helft van het verkeer nog fietsers. Vandaag de dag ben je een zeldzaamheid als je je nog op de fiets voortbeweegt. Je bent óf arm óf buitenlander. Sterker nog, in verhouding tot de lokalen worden wij buitenlanders steeds armer.
Er was ook eens een tijd dat ik me bijna schaamde dat we een TV aan de muur hadden hangen, want zouden de locals daar wel geld voor hebben? Onder andere om die reden kwam onze TV in onze slaapkamer terecht, zodat we niet meteen de ogen van ons bezoek ermee uit zouden prikken. Maar toen ik op een avond vanuit het keukenraam naar het flatgebouw tegenover ons stond te kijken, zag ik al snel dat in vrijwel elke huiskamer een mooie, grote flatscreen aan de muur prijkte.
Hetzelfde geldt voor de auto. In Lente Stad is er door de enorme (exponentiële!) groei van het aantal auto's een enorm parkeer- en fileprobleem ontstaan gedurende de afgelopen jaren. In Vrede Stad is het zo ver nog niet, maar ook hier zien we een enorme toename van het aantal auto's. En dan hebben we het over Audi's en Mercedessen!
In onze wijk vragen mensen vaak "Heb je hier een appartement gekocht?" en ze zijn hoogst verbaasd als we antwoorden dat we een appartement huren. Want eigenlijk iedereen hier koopt iets en dan zou zo'n buitenlander er geen geld voor hebben? Nee dus, daar hebben we geen geld voor.
Regelmatig hebben we het erover hoe dit land zich verder zal gaan ontwikkelen. En mijn antwoord is bijna standaard: "Kwestie van tijd." Kwestie van tijd voordat de eerste sportschool geopend wordt, voordat er een zwembad komt, voordat er een parkeerprobleem ontstaat in onze wijk, voordat mensen reizen naar andere provincies of zelfs naar het buitenland gaan maken, voordat er koffie- en pizzatentjes geopend worden en voordat overgewicht ook hier een groot probleem wordt. Kwestie van tijd voordat wij als buitenlanders als arm gezien worden en het westen zijn aantrekkingskracht gaat verliezen.

Maar niet iedereen in de samenleving heeft deel aan deze economische groei. Ons hart breekt als we een oud vrouwtje op blote voeten en raggen van kleding op de rand van de enorme vuilcontainer buiten ons wooncomplex zien klimmen, met moeite over de rand kijkend, op zoek naar iets bruikbaars. Iemand van die leeftijd zou in Nederland een AOW'tje krijgen, misschien een pensioentje erbij en lekker met leeftijdsgenoten meedoen aan de bejaardenbingo.
Buiten de steden zijn nog steeds duizenden dorpen waar geen verharde weg naartoe is en waar mobieltjes, auto's en computers hun intrede nog niet hebben gedaan. Ik zou bijna iets politiek getints gaan schrijven, maar jullie weten waarschijnlijk wel wat ik bedoel als ik zeg "Hoezo gelijkheid?"