Graf vegen

Er zijn soms van die dingen die in een seconde van onoplettendheid gebeuren en die je hele dag veranderen. Zoals een kind dat uit je handen glipt en met haar hoofd naar beneden van de commode valt. Of een sleutel die je aan de binnenkant van de deur laat zitten wanneer je het huis verlaat. Beide zijn mij afgelopen maand overkomen. Het gevolg van het eerste was dat we een hele dag met een verdrietige Salomé op de arm hebben gelopen. Het gevolg van het tweede was dat we ons huis niet meer inkonden (want een slot waar aan de binnenkant een sleutel in zit, kun je van de buitenkant niet openmaken).

Eerst maar de kinderen naar school gebracht en daarna na gaan denken over een oplossing. Robin kwam met het heldere idee om het hangslot dat aan het hekwerk aan de achterkant van ons appartement hangt kapot te zagen. Dus bij een gereedschapszaakje voor één Euro een zaag gekocht, ergens een ladder geleend om op het balkon te komen en vervolgens het slot doorgezaagd. Ondertussen zat ik met een slapende Salomé in de auto me af te vragen wat de bedoeling van dit alles was. Ik kwam tot de conclusie dat het waarschijnlijk een les in geduld moest zijn. Tien minuten later was het klusje geklaard en bleek de schade niet zo erg te zijn als we van tevoren gedacht hadden.

's Middags ging Robin terug naar de man bij wie hij de zaag had gekocht om nog eens verder te kijken in zijn shopje. Ze raakten aan de praat en uiteindelijk nodigde deze man ons uit om met zijn familie het graf-veeg-feest (na het Chinees Nieuwjaar is dit het belangrijkste festival) te komen vieren. We gingen ervan uit dat hij dit puur uit beleefdheid vroeg en kwamen er niet meer op terug. Maar gistermorgen om negen uur belde deze man Robin op om te vragen of we mee gingen naar de graven van zijn voorouders, om hen eer te brengen. Dus we gooiden de plannen voor die dag om, stapten in de auto en niet veel later werden we geïntroduceerd aan alle ooms, tantes, nichten en neven van onze nieuwe vriend. Het bijwonen van het 'graf-vegen' was een hele belevenis op zich, waarbij drinken en eten aan de voorouders werden geofferd, samen met wierook en vuurwerk. Maar het belangrijkste is dat we heel veel nieuwe contacten opdeden en dat we de mogelijkheid hadden om te getuigen over de reden waarom wij niet meededen aan dit soort rituelen.

Zo zie je maar: uit ogenschijnlijk kleine dommigheden (want ja, ik voelde me behoorlijk dom toen ik die deur dicht liet vallen) kunnen heel bijzondere dingen voortkomen.

 Ook Zoë maakt nieuwe vrienden

De bergen in (want graven bevinden zich altijd op een berghelling)

Ook (nep)geld hoort bij het offer. Tja, je zult maar zonder komen te zitten in het hiernamaals....

En als alle offers zijn gebracht, alle wierook is gebrand en alle graven er weer netjes bij liggen, tenslotte nog heel veel en hard vuurwerk.

's Avonds nog een diner met onze nieuwe vrienden in een restaurant. Op het menu stonden: sprinkhanen!

De kinderen kunnen lekker aan de slag in de studeer-/schoolkamer