Een dag later ben ik (na vijf jaar luiers te hebben gebruikt) eindelijk overgestapt op stoffen luiers. Ja, ik ben een langzame leerling... Die stap had ik natuurlijk al veel eerder kunnen/moeten maken, maar pas nu was ik overtuigd. En met nog zeker anderhalf jaar luiers voor de boeg, haal ik het aankoopbedrag van 18 luiers er makkelijk uit.
En nu, een paar dagen later, staan we alwaar aan de vooravond van de volgende verjaardag: Juda wordt morgen vijf! De taart (appel-kruimel) is al gebakken, de slingers hangen al, alleen de cadeautjes moeten nog ingepakt worden. Vorig jaar had hij een geweldige ervaring in Nederland toen hij 4 jaar werd, dus ik hoop maar dat hij voor dit jaar niet te hoge verwachtingen heeft. Laatst zei hij: "Ik denk wel dat al mijn Nederlandse vrienden me een cadeautje gestuurd hebben." Ik heb braaf geknikt, maar in mijn achterhoofd dacht ik: ik ben bang van niet jongen. Hoewel Juda het nog dagelijks over zijn vriendjes (en juffen) van de basisschool heeft, weet ik dat daar het leven gewoon verder is gegaan zonder Juda en dat de meeste kleuters hem al vergeten zullen zijn. Pijnlijk, maar waar.
Maar om toch met een positieve noot af te sluiten: ondanks het feit dat hij wel (jongens)vriendjes om zich heen mist, geniet hij zichtbaar van de thuisschool en doet hij hartstikke goed mee. Elke ochtend is het een feest voor hem wanneer ik zeg: "Kom Juda, trek je schoenen aan, we gaan naar school." En zelf geniet ik er ook van om me elke ochtend anderhalf a twee uur ongestoord op hem te kunnen richten.
 |
| Ach we waren toch bij de fotograaf voor pasfoto's. Voor nog geen Euro maar meteen een foto van de kinderen laten maken. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
We vinden het leuk om zo nu en dan iets van onze lezers te horen. Je reactie wordt niet direct zichtbaar, maar pas nadat hij door ons gelezen is. Graag je naam erbij vermelden.