... het voeden van Zoë:
De eerste maanden na haar geboorte was Zoë echt een lastige drinker. Omdat ik blij was met ieder slokje melk dat ze binnenkreeg, was ik zo'n beetje de hele dag bezig met voeden. Na zes maanden besloot ik om te stoppen met de borstvoeding en over te stappen op flesvoeding. Maar de buikkrampen die volgden waren ook geen pretje en bovendien dronk ze ook uit de fles veel te weinig (max. 100 cc per voeding). Dus toen we in november onze lange reis naar Vrede Stad ondernamen en ik niet wist hoe ik het in de trein aan moest pakken met flesjes enzo, besloot ik om toch maar weer terug te gaan naar volledige borstvoeding. En, wonder boven wonder, sinds dat weekend drinkt ze een stuk beter en voed ik haar met veel meer plezier. Nog even het jaar volmaken en dan is het mooi geweest.
... het slapen van Zoë:
Misschien gerelateerd aan haar slechte drinkgedrag waren Zoë's onrustige nachten. Toen ze met 9 maanden nog steeds elke nacht om 3 uur wakker werd, besloten we om Zoë op Juda's kamer te leggen en sindsdien slaapt Juda bij ons op de kamer. En ja hoor, meteen maakte Zoë lekkere nachten van 7 tot 7. Ongelooflijk, dat een makkelijke oplossing zo'n impact kan hebben en dat het soms zó lang duurt voordat je zo'n eenvoudige stap maakt.
... de zindelijkheidstraining van Juda:
Ik schreef in november over Juda's 3-daagse intensieve zindelijkheidstrainig. Al na één dag had Juda heel goed door waar dat potje voor was en liep hij netjes naar het potje voor elk plasje. Maar we waren er nog láááááááng niet! Hoewel we intussen heel veel geld op luiers hebben bespaard, is het eind van de zindelijkheidstraining nog niet in zicht. Soms ging het een weekje goed en hield hij zijn broek droog, om vervolgens weer een paar dagen lang elke tien minuten in zijn broek te plassen. Ons geduld is flink op de proef gesteld: wéér een schoon broekje aan, wéér een plasplek van de bank afschrobben, wéér dweilen, en dat alles zonder geïrriteerd of moedeloos te worden. Gelukkig gaat het de afgelopen weken heel erg goed en hebben we al drie weken lang geen natte broeken meer gehad.
... de taalstudie:
we kunnen ons intussen prima redden op straat. Het is echt fijn om eindelijk een normaal gesprek te kunnen voeren met de mensen hier en naast het beleefd knikken en glimlachen ook echt te kunnen verstaan wát mensen zeggen. Nog een maand of vijf, dan ronden we onze officiële taalstudie af. Maar ook daarna valt er nog heel veel te leren.
... de sportschool:
ik ga nog altijd trouw naar de sportschool, nog altijd zonder resultaat. Ongetwijfeld ben ik nu fitter dan voorheen, maar de weegschaal geeft nog altijd 10 kilo meer aan dan voordat ik zwanger werd van Zoë. Is het misschien omdat ik te dicht bij de 30 kom en ik voorgoed mijn jeugdige figuur vaarwel moet zeggen?
... de kefir:
het gezondheidsdrankje uit de Kaukasus, dat ik maandenlang met veel liefde en zorg onderhouden heb, en dat mijn spijsverteringskanaal ongetwijfeld heeft voorzien van heel veel goede prebiotica, heb ik vanavond in de prullenbak gegooid. Ondanks alle fantastische eigenschappen van dit gistachtige yoghurtplantje, vond ik de verzorging te bewerkelijk en de smaak vies en te zuur. Dus vanaf morgen trekken we weer als vanouds een flesje gezoete yoghurt open.
